Asal Muasal desa Cikijing Pada zaman dahulu, salah satu kerajaan Islam tepatnya kesultanan Cirebon saat itu di pimpin oleh seorang Raja bernama Sedang Gayam yang diberi gelar Dipati Carbon II. Suatu hari Dipati Carbon II berkata kepada pasukannya "cepatlah segera kalian pergi ke Wilayah kerajaan Talaga Manggung, sesampainya disana perlahan-lahan sebarkan ajaran agama Islam dengan baik". Ucapnya dengan tegas. Pada saat itu Sang raja memerintahkan kepada pasukannya untuk menyebarkan ajaran agama Islam ke daerah Kerajaan Talaga manggung karena di kerajaan Talaga ini masih menganut beragama Hindu. Dipati Carbon II menunjuk salah satu murid kepercayaan Kanjeng Sunan Gunung Djati Cirebon untuk memimpin pasukannya yaitu seseorang bernama Eyang Nalagati. Kemudian pasukan Kesultanan Cirebon ini berangkat ke wilayah Talaga dan sekitarnya. Namun setelah sampai disana "kenapa semuanya menghilang tidak ada kerajaan yang ada hanyalah sebuah situ" ucap Eyang Nalagati. Rencana untuk menyebarkan agama Islam itu gagal karena kerajaan Talaga dari sang raja berserta prajuritnya ngahiang atau menghilang. Konon katanya Bangunan kerajaan tersebut amblas ke perut bumi dan berubah menjadi situ yang kini dikenal dengan sebutan Situ Sangiang. Dan konon sang raja berserta prajuritnya berubah wujud menjadi ikan lele. Kemudian setelah mengetahui itu pasukan kesultanan Cirebon memutuskan untuk kembali pulang ke Cirebon. Dalam perjalanan pulang yang lumayan jauh Eyang Nalagati melawati sebuah hutan kecil yang dikelilingi rawa-rawa dan banyak ditemukan hewan kijing yang hidup di air rawa itu. Eyang Nalagati berkata "Daerah ini sangat indah dan sejuk, kita behenti dulu disini untuk beristirahat". Eyang Nalagati beserta pasukannya memutuskan untuk berhenti sejenak karena merasa kelelahan dan beliau ingin menikmati pemandangan yang indah disekitar pinggiran rawa-rawa tersebut. Karena Eyang Nalagati merasa nyaman, tenang, dan damai. Akhirnya beliau memutuskan untuk bermukim di daerah hutan kecil tersebut. Kemudian Eyang Nalagati berniat untuk memberi nama pada daerah hutan kecil ini. "saya akan memberi nama untuk daerah ini dengan sebutan "Cikijing" karena di daerah hutan kecil ini banyak ditemukan hewan kijing (kerang) yang hidup di air rawa" ucap Eyang Nalagati. Sejak itulah Eyang Nalagati bertempat tinggal dan memberi nama daerah itu dengan sebutan Cikijing. Di daerah yang bernama Cikijing itu eyang Nalagati tidak hanya berdiam diri beliau menyebarkan ajaran agama Islam kepada masyarakat sekitar. Masyarakat Cikijing memberi respon yang baik terhadap ajaran Islam Eyang Nalagati. Selain itu Eyang Nalagati mendirikan sebuah masjid untuk menyebarkan agama Islam di daerah Cikijing yang konon katanya masjid ini masjid pertama di daerah Cikijing. Para masyarakat sekitar juga memberikan julukan kepada Eyang Nalagati dengan sebutan Kiyai H. Abdul Fatah yang artinya bapak pembuka. Dan kini masjid peninggalan Eyang Nalagati bernama Masjid Attaqwa selain itu untuk mengenang jasa beliau nama julukan Kiyai H. Abdul Fatah dijadikan nama jalan lintasan jalur Cikijing - Kuningan.

Asal Usul Desa Cikijing Jaman baheula, salah sahiji karajaan Islam, tepatna kasultanan Cirebon waktu harita dipingpin ku saurang raja ngaranna Sedeng Gayam anu dibéré gelar Dipati Karbon II. Dina hiji poe Dipati Karbon II ngadawuh ka baladna, “Geura buru-buru ka wewengkon Karajaan Talaga Manggung, nepi ka dinya lalaunan nyebarkeun ajaran Islam oge”. Ucapna pageuh. Dina waktos éta raja maréntahkeun pasukanana pikeun nyebarkeun ajaran Islam ka daérah Karajaan Talaga sacara manggung sabab karajaan Talaga masih ngagem agama Hindu. Dipati Karbon II ngangkat salah saurang murid anu dipercaya Kanjeng Sunan Gunung Djati Cirebon pikeun mingpin pasukanana, nyaéta saurang anu jenenganana Éyang Nalagati. Saterusna pasukan Kasultanan Cirebon mangkat ka wewengkon Talaga jeung sabudeureunana. Tapi saenggeus nepi ka dinya "kunaon kabeh leungit? Teu aya karajaan, ngan hiji tempat," ceuk Eyang Nalagati. Rencana nyebarkeun agama Islam gagal lantaran karajaan Talaga raja jeung para prajuritna leungit atawa leungit. Disebutkeun yén wangunan karajaan ambruk kana peujit bumi sarta robah jadi situ anu kiwari katelah Situ Sangiang. Sarta eta disebutkeun yen raja jeung prajurit-Na robah jadi lele. Saterusna sanggeus nyaho yén pasukan kasultanan Cirebon mutuskeun pikeun balik ka imah Cirebon.Di jalan ka imah anu rada jauh, Eyang Nalagati ngaliwat hiji leuweung leutik dikurilingan ku rawa sarta kapanggih loba kerang anu hirup di cai rawa. Ceuk Eyang Nalagati “Daerah ieu kacida asri jeung tiisna, singgah di dieu heula pikeun istirahat”. Nini Nalagati jeung pasukanana mutuskeun eureun sakeudeung sabab geus capé jeung hayang ngarasakeun pamandangan éndah sabudeureun pinggiran rawa. Sabab Eyang Nalagati ngarasa genah, tengtrem, jeung tengtrem. Tungtungna anjeunna mutuskeun pikeun netep di wewengkon leuweung leutik. Saterusna Eyang Nalagati boga niat mere ngaran ieu wewengkon leuweung leutik. “Daerah ieu ku kuring dijenengkeun “Cikijing” sabab di wewengkon leuweung leutik ieu loba kerang (kerang) anu hirup di cai rawa,” saur Eyang Nalagati. Ti harita Eyang Nalagati nyicingan eta wewengkon teh jadi Cikijing. Di wewengkon anu disebut Cikijing, Eyang Nalagati henteu ngan cicing waé, nyebarkeun ajaran Islam ka masarakat sabudeureunana. Masarakat Cikijing méré tanggapan anu hadé kana ajaran Islam Eyang Nalagati. Sajaba ti éta, Eyang Nalagati ngawangun masjid pikeun nyebarkeun agama Islam di wewengkon Cikijing, anu disebut masjid munggaran di wewengkon Cikijing. Masarakat sabudeureunana ogé méré landihan ka Eyang Nalagati jadi Kiyai H. Abdul Fatah anu hartina bapa muka.Ayeuna masjid titinggal Eyang Nalagati disebut Masjid Attaqwa, salian ti éta pikeun ngélingan jasa-jasana, jujuluk Kiyai H. Abdul Fatah dijadikeun ngaran jalur Cikijing – Kuningan.