Saméméh waktuna dahar pasosoré, Nyi Iteung nyarita ka salakina, "Cing Kang Kabayan liar ka ditu balangsiar deungeun sangu. Moal enya geus sababaraha poé dahar téh ngan karo uyah wungkul!" "Balangsiar ka mana ngajujurung wayah kiwari," témbal Si Kabayan bari rada muncereng, "Rék ngurek belutna lagu ngarampih, rék nguseup keueung mapay walunganana, téga nyah ngajurungkeun kami?" pokna deui. "Wah dadaku nu pangedulan wé, tuh panonpoé gé moncorong kénéh karék mengok ngulon!" "Hih, baku ari geus merekesel téh!" ceuk Si Kabayan, tungtungna mah jung indit ti imahna da sieun dibaeudan ku Nyi Iteung. Teu puguh ka mana rék ngaléosna éstuning rék nurutkeun indung sukuna waé. Ras ka tungtung jalan lembur. Ngajanteng sakeudeung mikir kudu ka mana ngaléngkah, tuluyna mah mapay jalan satapak anu brasna ka legok panguseupan. Tapi nepi ka dinya lain buru-buru nguseup da puguh poho teu mawa eupan, teu mawa jeujeur, jeung korang. Kalah cinutrung waé dina témbok gili-gili pameuntasan ka lembur gedé tatangga désana. Di sisi kuta hiji susukan leutik lebakeun témbok gili-gili téa aya dua jalma lalaki karék haranjat tas marak. Korang galedéna mah naraplok dina sisi cangkéngna pinuh ku bangsaning lauk laleutik beunang marakna. Kéhkél, jaér, tanpélé, beunteur, ka ucrit-ucrit anu kapulung mah pacampur diseselkeun ka jero korang. Malah boncérét ogé geus ngahiji dina paisan beunang pamajikanana mah sok pédo wé didaharna dicocolan ku sangu nu panas kénéh jeung pulen téh. Tapi dasar nya kitu adat jalma geus pada-pada pulih ku lauk parakan sanajan laleutik sok hayang kénéh wé meunang lauk nu

Saméméh sabot keur maot, Nyi Iteung nyarita ka salakina, "Cing Kang Kabayan liar ka ditu balangsiar deungeun sangu. Moal enya geus sababaraha poé dahar téh ngan karo uyah wungkul!" "Di Balangsiar dimana, wayah kiwari," ceuk Si Kabayan rada nyerengeh, "Rek ngurek belut, lagu ngarampih, rek nguseup keueung mapay walunganana, teu bisaeun ka urang?" pokna deui. "Wah, dada kuring nu pangedulan wé, éta panto gé bolotot kénéh karék ngulon!" "Eh, baku ari geus nyieun tea!" ceuk Si Kabayan, tungtungna mah jung indit ti imahna da sieun dibaeudan ku Nyi Iteung. Teu puguh, mana rek ngaléosna éstuning rék nurutkeun indung sukuna waé. Lomba anjeun nungguan lembur. Ngajanteng sakeudeung mikir kamana leumpangna, tuluyna mah mapay jalan anu brasna ka legok panguseupan. Tapi lain eta, buru-buru make up da puguh poho teu mawa eupan, teu mawa jeujeur, jeung maneh. Kalah cinutrung waé dina témbok tanggul jeung pameuntasan ka lembur gedé di kampung. Di sisi Kuta, Hiji, Lebakeun Lebakeun aksés, témbok Gili-Gili, jeung dua lalaki, sabab bahaya tas, geus marak. Aranjeun, galédéna mah naraplok dina sisi pinuh cangkéngna, Bangsaning laleutik beunang mararna.Kéhkél, jaér, tanpélé, beunteur, ka ucrit anu kapulung mah pamix seselkeun ka jero aranjeun. Malahan mah da didaharna mah didaharna didaharna didaharna didaharna jadi panas jadi panas. Tapi dasarna mah make adat jalma geus, mun cageur mah aya lauk parakan, sanajan laleutik, pura-pura hayang kénéh wé meunang lauk.