Nenjrag Bumi merupakan salah satu ritual tradisi pada upacara adat khas Sunda yang dilakukan kepada anak bayi dengan tujuan agar kedepannya sang anak tidak gampang ketakutan dan gampang kaget. Disinyalir, tradisi ini memang sudah turun temurun dilakukan dimulai dari leluhur masyarakat adat Sunda. Leluhur masyarakat adat Sunda sudah menyiapkan generasi penerusnya untuk menjadi sosok tangguh dan pemberani melalui salah satu ritual yang diwariskannya. Sehingga generasi penerusnya diberikan kesejahteraan dan keselamatan di dunia dan akhiratnya. Tradisi dan ritual nenjrag bumi ini sangat mudah dilakukan. Terdapat dua cara ritual dalam nenjrag bumi ini. Pertama, ritual ini dilakukan dengan cara meletakkan sang bayi di pelupuh. Pelupuh adalah alas yang terbuat dari bambu yang di belah-belah. Selanjutnya, indung (dalam bahasa Sunda yang berarti ibu) menghentakkan kakinya ke pelupuh bambu tersebut. Menghentakkan kaki pun harus sebanyak tujuh kali. Cara kedua, bayi diletakkan di lantai beralaskan pelupuh bambu. Selanjutnya, memukulkan alu ke Bumi di dekat bayi. Alu merupakan pasangan dari lumpang, yang merupakan alat untuk menumbuk padi dan biasanya berupa selongsong kayu. Cara memukulkan alu dalam nenjrag bumi harus sebanyak tujuh kali hentakan. Mulanya tradisi ini dilakukan diatas tanah, bayi diletakkan di atas pelupuh bambu fungsinya agar tidak kotor. Namun kini, seringkali nenjrag bumi dilakukan lebih modern yaitu di atas lantai. Mengapa harus di atas tanah? Karena sebenarnya nenjrag yang berarti menghentakkan kaki harus dilakukan di tanah yang merupakan bumi yang kita pijak. Tanah berhubungan langsung dengan Bumi. Terangkumlah bahwa filosofi nenjrag bumi adalah di Bumi sebelah manapun kaki si anak dipijak dan sekeras apapun cobaan yang menerpa, maka anak tersebut akan siap dan kuat menghadapinya. Sayang sekali, tradisi yang memiliki filosofi dan makna kuat seperti nenjrag bumi ini sekarang sudah jarang dilakukan karena perubahan zaman, bahkan di masyarakat sunda pun sudah jarang dilakukan.

Nenjrag Bumi mangrupa salasahiji ritual adat dina upacara adat Sunda anu dilaksanakeun ka orok kalawan tujuan sangkan kahareupna budak teu gampang sieun atawa gampang kagét. Disangka tradisi ieu turun-tumurun ti karuhun masarakat adat Sunda. Karuhun masarakat adat Sunda geus nyiapkeun generasi penerusna pikeun jadi inohong anu tangguh jeung gagah ngaliwatan salah sahiji ritual anu diwariskeun. Sangkan generasi penerus dipasihan karaharjaan sareng kasalametan di dunya sareng akherat. Tradisi sareng ritual di bumi ieu gampang pisan dilakukeun. Aya dua metode ritual di rohangan bumi ieu. Kahiji, ritual ieu dilaksanakeun ku cara nempatkeun orok dina lepuh. Pelupuh nyaéta alas anu dijieun tina awi beulah. Satuluyna ovarium (dina basa Sunda hartina indung) ngacap sampéan dina daun awi. Anjeun kudu stomp suku anjeun tujuh kali. Cara kadua, orok disimpen dina lanté dina tikar awi. Salajengna, pencét alu kana Bumi deukeut orok. Alu mangrupa bagian tina lesung, nyaéta pakakas pikeun ngagebruskeun béas sarta biasana mangrupa wadah kai. Cara pikeun neunggeul alu dina tihang bumi nyaéta neunggeul tujuh kali. Dina awalna, ieu tradisi dilaksanakeun dina taneuh, orok ditempatkeun dina bantal awi pikeun nyegah tina kotor. Tapi ayeuna, pagawean taneuh sering dilakukeun ku cara anu langkung modern, nyaéta di lantai. Naha éta kudu di luhur taneuh?Sabab sabenerna nenjrag anu hartina nyitak sampéan kudu dipigawé dina taneuh anu mangrupa bumi anu urang nangtung. Taneuh langsung aya hubunganana sareng Bumi. Diringkeskeun yén filosofi hirup di Bumi nyaéta dimana waé suku budak aya di Bumi sareng henteu paduli kumaha susahna ujian anu datang, budak bakal siap sareng kuat pikeun nyanghareupanana. Karunya, tradisi anu ngabogaan falsafah jeung harti anu kuat, saperti Nenjrag Bumi, kiwari geus jarang dilaksanakeun alatan parobahan jaman, komo di masarakat Sunda.